فراتاب - گروه بین الملل: در ساختار معنایی فهم سیاست خارجی بر اساس شناسایی کارگزاران و محدوده تعریف معنادار از ساختارهای معنایی می تواند اعمال کننده قدرت در روابط خارجی و سیاست خارجی باشد.
گونه های مختلف از ساختار را باید شناسایی کرده و تاثیر آنها را بر کارگزاران اعمال نماییم. وجود متغیرهای متفاوت بخصوص متغیر نقش کارگزاران سیاست خارجی و حضور بازیگران سیاست خارجی هر کدام فضاهایی را تعریف می کنند؛ از جمله فضاهای رسمی، غیر رسمی و آزادی عمل. هر چه دولت توسعه یافته تر باشد عوامل تعیین کننده در این فضاها و محدوده ها تغییر می کند.
نظریه ی انتقادی در سیاست خارجی مشخص می کند چیزی به نام آزادی عمل و بیان در کارگزار وجود ندارد و این فهم در آن اعمال می شود که تمامی ساختارهای معنایی و گفتمانی تحت تاثیر قرار می دهد.
ساختار حقوقی، سیاسی و معنایی با تکیه بر این سه سطح ساختاری تغییر و تداوم در سیاست خارجی تفسیر می کند. در این چهارچوب معنایی ساختار حقوقی بازتاب دهنده قواعد و تنظیم کننده محدویت رسمی در قوانین موضوعی است. هر کنش گر در سیاست خارجی قواعدی بر آن استوار شده و باید مورد بررسی و مطالعه قرار داد.
ساختار سیاسی قواعد هنجاری را پیگیری کرده و با قواعد نانوشته رو به رو است از جمله قواعد مربوط به قدرت، اقتدار سیاسی و غیره که کارگزار سیاست خارجی ناگزیر از ملاحظه آن است و ساختار معنایی تجلی قواعد تکوینی بوده و محدود کننده رفتار نیست و رفتار معنادار را تعریف و به چالش می کشاند.
شناسایی "معنا گرایی" در سیاست خارجی قادر خواهد بود مفاهیم را در ساختارهای سیاسی مورد تامل قرار داده و الگوهای جدید را در سطح روابط و سیاست خارجی و مطالعه آن باز تولید کرده و بر این اساس بتواند رویکرد نوینی در حوزه سیاست خارجی و روابط بین الملل اعمال نماید.
سحر صنیعی مدرس علوم سیاسی و روابط بین الملل
بازنشر این مطلب با ذکر منبع «فراتاب» بلامانع است
