فراتاب – گروه بین الملل: با تأمل در مصاحبه‌ها و شعارهاي دونالد ترامپ، پيش از انتخابات رياست جمهوري ايالات متحده آمريكا، مي‌توان دريافت كه سياست خارجي وي در نقطه مقابل و برخلاف سياست‌هاي رئيس جمهور پيشين (اوباما) قرار دارد. اين مسئله پيام‌آور روزهاي سخت براي متحدان و نزديكان ايالات متحده است. زيرا به عبارتي «سالي كه نكوست؛ از بهارش پيداست»
به گزارش روزنامه آمريكايي پوليتيكو، با پيروزي دونالد ترامپ در انتخابات رياست جمهوري آمريكا، «كي‌يف» نگران است كه در مواجهه با مسكو تنها بماند. زيرا ترامپ در جريان انتخابات رياست جمهوري، از اوكراين، به عنوان كشوري آشفته و به هم ريخته ياد كرد و گويا با توجه به برنامه‌هاي كاهش هزينه كه ترامپ ارائه داده، وي راغب نيست، دلارهاي آمريكايي را صرف سامان بخشيدن به اين آشفته بازار نمايد. درباره اين موضوع «اليوناگتمانچوك»، مدير مؤسسه سياست جهاني در «كي‌يف» نيز مي‌گويد: اوكراين بايد خود را براي رويارويي با مشكلات، آنهم به تنهايي آماده كند. اين مسئله زماني حادتر مي‌شود كه مي‌بينيم دونالد ترامپ، بارها در جريان مبارزات انتخاباتي خود اعلام كرد، در صورت انتخاب شدنش به عنوان رياست جمهوري آمريكا، حاضر است الحاق شبه‌جزيره كريمه به روسيه را، به رسميت بشناسد و لغو تحريم‌هاي اعمال شده توسط غرب را بررسي كند.
مسئله ديگر كه مي‌تواند نگران‌كننده باشد، در مورد اقليم كردستان است. ايالات متحده در دوره رياست جمهوري باراك اوباما، با همكاري نيروهاي اقليم كردستان (متشكل از توان سیاسی كردها و قدرت نظامی نيروهاي پيشمرگه) اقدامات همكارانه جويانه اي را در جهت مبارزه با داعش و ساير گروه‌هاي تروريستي و رادیکال داشته و در راستاي اين هدف، به موفقيت هايي نيز دست يافته است، اما آن چه نگران‌كننده است، رويكرد دونالد ترامپ، به اين گونه همكاري ها و اتحادها مي باشد. وي مخالف صرف هزينه هاي اين چنيني براي مقابله با تروريست هاست. پس دور از انتظار نيست، با آغاز به كار دونالد ترامپ، همكاري نيروهاي آمريكايي و نيروهاي اقليم كردستان به شدت کاهش یابد و یا حتی پايان پذيرد، كه در اين صورت، پیش بینی می شود كه در آینده تعارض هاي بين نيروهاي اقليم كردستان در يك سو و دولت مرکزی عراق و متحدانش در سوي ديگر، به مخاصمه بيانجامد. اما همه چيز به كردستان و كي‌يف ختم نمي‌شود. آن چه در مورد سياست خارجي ترامپ، باعث ایجاد نگراني می گردد، رويكرد ايالات متحده در قبال متحدان سنتي خود است. عربستان، كره جنوبي و ژاپن.
از ديگر قربانيان ترامپ، عربستان مي‌باشد. زيرا دونالد ترامپ، پيش از رياست جمهوري، بارها مسئله دريافت هزينه از متحدان آمريكا را مطرح كرد و گفت: «ما داريم از كشورهاي متعددي دفاع مي‌كنيم و هزينه كلاني بابت آن مي‌پردازيم. ايالات متحده نمي‌تواند بابت دفاع از عربستان سعودي، كره جنوبي و ژاپن هزينه كند.
وي حتي از اين فراتر رفته و ناتو را نيز خطاب قرار داد و به صراحت بيان نمود: «من مدافع ناتو هستم؛ اما ما داريم از سایر كشورها و حتی از ناتو حمايت مي‌كنيم. خوب آنها بايد بهايش را بپردازند.»
اگر همه گفته‌هاي ترامپ در مورد كاهش همكاري و قطع كمك‌هاي ايالات متحده به متحدان سنتي خود، چيزي بيش از شعارهاي انتخاباتي باشد، بايد منتظر وقوع تحولی شگرف در عرصه سياست جهاني و روابط قدرت های بزرگ بود و در اين میان، بيشترين سود، نصيب روسيه خواهد شد. بيهوده نيست كه ولاديمير پوتين، رياست جمهوري روسيه نظر مساعدي نسبت به ترامپ دارد. وي به خوبي مي‌داند كه دونالد ترامپ، سابقه و تجربه هدايت سياست خارجي ايالات متحده را دارا نيست لذا سال‌هاي ابتدايي رياست جمهوري ترامپ، سال‌هاي آزمون و خطا و نوسان در سياست خارجي ايالات متحده است و روسيه مي‌تواند در اين خلاء و فرصت ايجاد شده به پيشروي خود در اوكراين ادامه دهد و در خاورميانه نيز به اهداف خود دست يابد. ظاهرا بسيار زمان بايد تا دونالد ترامپ، بداند هزينه‌هايي كه ايالات متحده تا کنون متقبل شده، در راستاي ايفاي نقش برتر خود در نظام جهاني بوده است. آنچه پيش‌بيني مي‌شود، اين است كه اگر مجلس و ساختار قانوني ايالات متحده، سدي بر سر راه ترامپ و تحقق وعده‌هاي انتخاباتي وي نباشد، در آينده نه چندان دور، تغييراتي در سياست خارجي ايالات متحده روي دهد. چرخشي كه موجب تيرگي روابط و دوري از دوستان كنوني و نزديكي با رقباي پيشين است.
سينا صياد دانشجوی دکتری روابط بین الملل
بازنشر این مطلب با ذکر منبع «فراتاب» بلامانع است
