فراتاب:آیا انتخابات داخلی دو حزب دموکرات و جمهوریخواه حادثه ای در مرزهای آمریکاست؟ آیا برای ما نباید مهم باشد چه حزب و کدام سیاستمدار رییس جمهور آمریکا می شوند؟ آیا برای ما ترامپ و یا کلینتون فرقی نمی کند؟ آیا هیلاری کلینتون با ادبیات زننده ضد ایرانیش با برنی سندرز سوسیال مشرب فرقی ندارد؟ آیا می خواهید از این حرف های خوشمزه برایتان بزنیم که این ها همه سر و ته یک کرباسند؟ نه. به نظر ما امروز روز مهمی برای ایرانی ها خواهد بود تا بتوانند دورنمای مشخص تری از فضای دیپلماسی در سال ۲۰۱۷ به دست بیاورند.
فرانسوی‌ها معتقدند که با «نیکولا سارکوزی» به عنوان رئیس‌جمهور و ورود او به کاخ الیزه، عصر مردان برجسته سیاست به پایان رسیده و قدرت در دستان کوتوله‌های سیاسی و متوسط‌ها قرار گرفته است. به همین دلیل است که برای مردم فرانسه، سارکوزی و «فرانسوا اولاند» به منفورترین روسای‌جمهور همه دوران‌ها تبدیل می‌شوند. اگرچه در فرانسه کوتوله‌های سیاسی از احزاب مختلف هستند، در آمریکا این جمهوریخواهان هستند که نامزدهای تنومندشان یک‌تنه کوتوله‌های سیاسی این کشور هستند. آمریکایی‌ها یک تفاوت دیگر نیز با فرانسوی‌ها و شرایط امروزشان دارند. آنها پس از رئیس‌جمهوری چون «جورج بوش» باراک اوباما را به دفتر بیضی شکل کاخ سفید می‌فرستند که دموکرات است و البته چندان طرفدار جنگ‌طلبی‌های بوش و دار و دسته جمهوری‌خواهش نیست. با این حال اکنون آمریکا با یک جمهوریخواه دیگر روبرو شده است که از روز اول به راه افتادن کمپین انتخاباتی‌اش، عربده می‌کشد، حاشیه درست می‌کند و با اعتراض‌های فراوان روبرو می‌شود اما همچنان درصدر نظرسنجی‌ها قرار دارد: «دونالد ترامپ». نمونه موفقیت عجیب ترامپ انتخابات مقدماتی نواداست که در هفته‌ای که مورد حمله مستقیم رئیس‌جمهور آمریکا و پاپ فرانسیس رهبر کاتولیک‌های جهان قرار می‌گیرد و جو بایدن معاون باراک اوباما از مکزیکی‌ها به خاطر حرفهای ترامپ عذرخواهی می‌کند، با قاطعیت درصدر نامزدهای جمهوریخواه می‌نشیند. اگر در جبهه دموکرات‌ها، انتخاب هیلاری کلینتون یا برنی سندرز به عنوان نامزد نهایی مطلوب حزب است، در بین جمهوریخواهان بسیاری وجود دارند که نمی‌خواهند ترامپ نامزد نهایی انتخابات باشد. با این حال درمورد ترامپ یک نکته کلیدی وجود دارد که بخش مهمی از موفقیت او از همین مسئله ناشی می‌شود: او اگرچه غول املاک و کازینوهاست، در عرصه رسانه نیز حضوری چشمگیر و تاثیرگذار دارد. کابوی دیوانه میلیون‌ها دلار خرج رسانه‌ها می‌کند و این‌گونه نه تنها خود را درصدر می‌نشاند که موجبات حذف زودهنگام و ناامیدکننده «جب بوش» را فراهم می‌کند که روزگاری از او به عنوان نامزد نهایی جمهوریخواهان یاد می‌شد و کمپینش درمورد جذب منابع مالی رکورددار بود. حالا و در آستانه «سه‌شنبه بزرگ»، جمهوریخواهان بیش از پیش مطمئن شده‌اند که دونالد ترامپ نامزد نهایی آنها در انتخابات خواهد بود. در اردوگاه دموکرات‌ها نیز اگرچه هیلاری کلینتون هشت سال پس از شکست سخت در کارولینای جنوبی این بار ۷۳٫۵ درصد آرا را به خود اختصاص می‌دهد اما برنی سندرز با دیدی متفاوت، فعالیت‌هایش را معطوف به ایالت‌هایی کرده است که در «سه‌شنبه بزرگ» تاثیرگذار هستند. سندرز می‌داند که در صورت پیروزی در سه‌شنبه بزرگ راه برای او باز خواهد شد و کلینتون را کنار خواهد زد. سه‌شنبه بزرگ می‌تواند به شکل شگفت‌انگیزی همه معادلات را برهم زند، ترامپ را به کازینوها و املاکش بازگرداند و سایه یک رئیس‌جمهور پوپولیست را از سر آمریکایی‌ها دور کند و در اردوگاه دموکرات‌ها کار را برای هیلاری یکسره کرده و او را که ـ روزگاری نه چندان دور فرانسوا اولاند رئیس‌جمهور فرانسه، نامزدی‌اش در انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا پس از رئیس‌جمهور بودن شوهرش بیل کلینتون را مسخره و عجیب دانسته بود ـ به ابتدای خط رقابت پایانی با نامزد جمهوریخواهان رهنمون کند. سه‌شنبه بزرگ در راه است!
*سه‌شنبه بزرگ چیست؟
«سه‌شنبه بزرگ» که به یکم مارس اطلاق می‌شود، روزی است که در آن ۱۲ ایالت و یک منطقه خودگردان ایالات‌متحده به پای صندوق‌های رای می‌روند تا از بین نامزدهای مقدماتی دموکرات‌ها و جمهوریخواهان یکی را برای شرکت در رقابت نهایی انتخاب کنند.
*چه ایالت‌هایی در سه‌شنبه بزرگ رای می‌دهند؟
آلاباما، آرکانزاس، جورجیا، ماساچوست، مینه‌سوتا، اوکلاهاما، تنسی، تگزاس، ورمونت و ویرجینیا، ۱۰ ایالتی هستند که نامزدهای هر دو حزب جمهوریخواه و دموکرات خود را در معرض رای مردم قرار می‌دهند. جمهوریخواهان در آلاسکا و دموکرات‌ها نیز در کلرادو مورد سنجش آرای مردم قرار می‌گیرند. علاوه بر این ۱۲ ایالت، دموکرات‌ها در «ساموآی آمریکا» نیز چشم به صندوق‌های رای دوخته‌اند. ساموآ مجمع الجزایری در غرب اقیانوس آرام است و یکی از مناطق خودگردان آمریکا محسوب می‌شود.
*رای‌گیری چند ساعت به طول می‌انجامد؟
رای‌گیری در طول روز برگزار می‌شود اما حوزه‌ها در ساعات مختلفی به کار خود پایان می‌دهند. در آلاباما، جورجیا، ورمونت و ویرجینیا ساعت ۱۹ (به وقت شرق» پایان رای‌گیری است. ماسوچوست، اوکلاهاما و تنسی ساعت ۸ و تگزاس نیز حدود ساعت ۸ حوزه‌های خود را می‌بندند اما در برخی مناطق غرب رای‌گیری یک ساعت بیشتر ادامه دارد. در آرکانزاس ساعت ۲۰ و ۳۰ دقیقه حوزه‌ها بسته می‌شوند و در مینه‌سوتا ساعت هشت آغاز می‌شوند. در آلاسکا حوالی نیمه‌شب رای‌گیری تمام می‌شود.
*چرا سه‌شنبه بزرگ وجود دارد؟
این مفهوم که از سال ۱۹۸۸ به‌وجود آمده به دو دلیل عمده شکل گرفته است: اتحاد رای‌دهندگان و سازماندهی مبارزات انتخاباتی. در واقع دموکرات‌های جنوبی می‌خواستند اهمیت انتخاباتی مناطق خودشان را با تجمیع همه ایالات در یک روز نشان دهند. این انتخابات مقدماتی باعث می‌شود که نامزدهای احزاب بیشتر برنامه‌های خود را به‌صورت ملی مطرح کنند.
*آیا سه‌شنبه بزرگ در سال‌های اخیر جنجالی شده است؟
در سال ۲۰۱۲، میت رامنی از دیگر نامزدها پیشی گرفت و سعی کرد خود را برنده اعلام کند. در سال ۲۰۰۸ نیز بین باراک اوباما و هیلاری کلینتون جنجال‌هایی درگرفت. رقابت این دو در آن سال بسیار فشرده بود.
*تفاوت سه‌شنبه بزرگ با دیگر انتخابات مقدماتی چیست؟
در هیچ انتخابات مقدماتی دیگری به اندازه سه‌شنبه بزرگ رای‌دهندگان نخبه یک جا جمع نشده‌اند و در هیچ روز دیگری نامزدها نمی‌توانند تقریبا درمورد حضور قطعی خود در مرحله نهایی مطمئن شوند.
*آیا نامزدها کنار می‌کشند؟
در اردوگاه جمهوریخواهان، جان کاسیچ و بن کارسون احتمالا از سوی سران حزب تحت فشار قرار خواهند گرفت تا به نفع مارکو روبیو و تد کروز کنار بکشند تا ترامپ نتواند پیروز شود. هرچه تعداد نامزدها در بین جمهوریخواهان بیشتر باشد، جلوگیری از پیروزی دونالد ترامپ سخت‌تر خواهد بود.
*انتخابات مقدماتی بعدی پس از سه‌شنبه بزرگ چه زمانی خواهد بود؟
شنبه پنجم مارس، دموکرات‌ها و جمهوریخواهان در آرکانزاس و لوئیزیانا رقابت خواهند کرد. جمهوریخواهان همچنین در کنتاکی و مین چشم به صندوق‌ها خواهند داشت و دموکرات‌ها در نبراسکا. یکشنبه نیز دموکرات‌ها به مین می‌روند.
* چه نتایجی پیش‌بینی می‌شود؟
در اردوگاه دموکرات‌ها اگرچه از یک ماه قبل از شروع رقابت‌ها، از هیلاری کلینتون به عنوان نامزد نهایی نام برده می‌شد، اما رقابت سرسختانه برنی سندرز و پیروزی او در ایالت آیوا کار را برای هیلاری با وجود حمایت اوباما سخت کرده است. با وجود اقبال کم سابقه جوانان آمریکایی که بر اساس نظر سنجی‌ها حدود ۷۵ درصد از آنان به ویژه زنان از سندرز حمایت می‌کنند، اما برآورد کلی این است که در نهایت هیلاری کلینتون نامزد اصلی دموکرات‌ها در انتخابات ۲۰۱۶ خواهد بود. این احتمال وجود دارد در صورتی که هیلاری بتواند در سه‌شنبه بزرگ رقیب خود برنی سندرز را شکست دهد، از سوی حزبش به عنوان نامزد نهایی دموکرات‌ها معرفی شود. در اردوگاه جمهوریخواهان برخلاف دموکرات‌ها کار بسیار پیچیده‌تر است، افراد صاحب نفوذ و سنتی در این حزب ابتدا از جب بوش حمایت کردند، اما بعد از کناره گیری او، آنها در یک دو راهی دشوار قرار گرفتند. از یک طرف مخالف نامزدی دونالد ترامپی هستند که با اظهار نظرهای ساختارشکنانه توانسته است بهتر از سایر نامزدها موج ایجاد کند و از طرفی دیگر به وضوح متوجه شده‌اند که تد کروز توانایی همسو کردن اقبال عمومی با خود را ندارد. شاید اگر جمهوریخواهان به جای این نامزد، پل رایان را که در انتخابات سال ۲۰۱۲ به عنوان معاون میت رامنی انتخاب شده بود و با کناره‌گیری جان بینر، رئیس مجلس نمایندگان شده وارد کارزار انتخاباتی می‌کردند، امروز با مشکل نداشتن نامزدی کاریزماتیک مواجه نمی‌شدند. برخی از کارشناسان مسائل سیاسی و انتخاباتی بر این باورند که جمهوریخواهان تا این مرحله از انتخابات، فاقد استراتژی مشخصی برای انتخابات درون حزبی هستند و در صورت تداوم وضعیت کنونی ممکن است در نهایت نتیجه انتخابات ۲۰۱۶ را به رقیب خود واگذار کنند و دموکرات‌ها حداقل برای یک دوره چهار ساله دیگر بر کاخ سفید حاکم شوند. از طرفی گروه دیگری از صاحب نظران می‌گویند به نظر می‌رسد که تصمیم‌سازان و تصمیم‌گیران در هیات حاکمه آمریکا به این نتیجه رسیده‌اند که برای این کشور که داعیه دموکراسی خواهی را در جهان دارد، مناسب نیست که کشورهای آمریکای لاتین مانند برزیل و آرژانتین رئیس‌جمهوری زن را تجربه کرده باشند اما در آمریکا همچنان یک زن، رئیس جمهور نشده باشد. این تحلیلگران همچنان معتقدند اگر هیلاری کلینتون رئیس جمهور آمریکا شود به احتمال زیاد رئیس جمهور یک دوره خواهد بود. احتمال می‌رود در صورت پیروزی هیلاری کلینتون در انتخابات سه شنبه بزرگ، او به عنوان نامزد نهایی دموکرات‌ها انتخاب شود و اگر سرانجام ترامپ هم نامزد نهایی جمهوریخواهان شود، با توجه به اظهار نظرهای جنجالی ترامپ، کارشناسان شانس پیروزی او در مقابل هیلاری را کم ارزیابی می‌کنند. انتخابات ریاست جمهوری آمریکا برای گزینش چهل و پنجمین رئیس جمهوری هشتم نوامبر ۲۰۱۶ (۱۸آبان ۹۵) برگزار خواهد شد. نظام انتخاباتی در آمریکا پیچیده و دارای پروسه‌ای طولانی براساس رای الکترال کالج است و به هر ایالتی بر اساس وسعت و جمعیت، الکترال اختصاص داده شده است. هر نامزدی که بتواند بیشترین آرای الکترال (دست‌کم ۲۷۰ از ۵۳۹ رای الکترال) را در تمامی ایالات از آن خود کند به پیروزی می‌رسد. ایالت‌هایی مانند فلوریدا و کالیفرنیا با برخورداری از بیشترین آرای الکترال، نقش تعیین‌کننده‌ای در انتخاب رییس جمهوری آمریکا دارند.
پیچیدگی‌های یک انتخابات
«جان هوداک» با انتشار مطلبی در وب‌سایت اندیشکده بروکینگز درمورد انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا نوشته است که انتخابات ریاست جمهوری آمریکا همواره شگفتی‌ساز می‌شود. با این وجود، به نظر می‌رسد که کمپین‌های انتخاباتی ۲۰۱۶ گوی سبقت را از همه کمپین‌های پیشین ربوده است. موضوعاتی که در این کمپین‌ها مورد بحث و بررسی قرار می‌گیرند نه تنها آمریکا و مردم آن، بلکه سیاست در عرصه جهانی و به طور ویژه خاورمیانه را متاثر خواهد کرد. تاریخ آمریکا نشان می‌دهد که همواره روسای جمهور این کشور قدرتمند از سوابق برجسته سیاسی نظیر عضویت در سنا، فرمانداری یا معاون اولی رئیس جمهور برخوردار بوده‌اند. تاکنون همه روسای جمهور آمریکا مرد و تا ۲۰۰۸ همه آنها سفیدپوست بوده اند. ترکیب جمعیتی نامزدهای این دوره از انتخابات الگویی بی‌بدیل را ارائه می‌دهد: بن کارسون آفریقایی تبار است، تد کروز و مارکو ربیو لاتین تبار هستند و بابی جیندال اصالتا اهل هندوستان است. هیلاری کلینتون و کارلی فیورینا دو نامزد زن این دور از انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده هستند و برنی سندرز یهودی است. از میان همه نامزدهای دو حزب، دونالد ترامپ، بن کارسون و فیورینا هیچگاه متصدی پست‌های دولتی نبوده‌اند. در آغاز کمپین‌های انتخاباتی، عمده مخاطبان روی چند مفروض اشتراک نظر داشتند. به طور مثال همه تصور می‌کردند که هیلاری کلینتون برای انتخاب شدن به عنوان نامزد نهایی دموکرات‌ها با چالشی جدی مواجه نخواهد شد و نامزدهای قدرتمند حزب جمهوری خواه نظیر جب بوش با اقبال عمومی مواجه شده و امثال ترامپ جدی گرفته نخواهند شد. با این وجود شاهد آن هستیم که عمده این مفروضات هم اکنون غلط از آب در آمده است. برای درک نتایجی که تاکنون به دست آمده می‌توان به دو نکته اشاره کرد. در میان حامیان حزب دموکرات، تمایلات چپ گرایانه به نسبت قبل بیشتر شده است. توجه به این نکته در کنار ناامیدی برخی از حامیان از عملکرد اوباما، تمایل به انتخاب فرد جدیدی را بیشتر کرده است. در حزب جمهوری خواه، بسیاری از حامیان تصور می‌کنند که منافع‌شان نادیده گرفته شده است. بخش‌هایی از این حزب به شدت تمایلات بیگانه ستیزی دارند. این واقعیت توانسته اقبال عمومی به نامزدهایی نظیر ترامپ را با موضع گیری‌های تندروانه در مورد مهاجرین بیشتر کند. به طور کلی می‌توان موضوع سیاست خارجی و مسائل خاورمیانه را مهمترین موضعی دانست که رئیس جمهور بعدی با آن سر و کار خواهد داشت. بنابراین جایگاه هر یک از کشورهای منطقه خاورمیانه و موضوعات مرتبط به آنها در بحث‌های انتخاباتی واجد اهمیت بسزایی است. تحولات انتخاباتی آمریکا به قدری پیچیده و شگفت‌انگیز است که هیچ چیز در مورد آن قابل پیش‌بینی نیست.
کد خبر:
460
تاریخ انتشار: 13 اسفند 1394 - 12:25
«سه‌شنبه بزرگ» که به یکم مارس اطلاق می‌شود، روزی است که در آن ۱۲ ایالت و یک منطقه خودگردان ایالات‌متحده به پای صندوق‌های رای می‌روند تا از بین نامزدهای مقدماتی دموکرات‌ها و جمهوریخواهان یکی را برای شرکت در رقابت نهایی انتخاب کنند.
منبع:هفت صبح
