کد خبر: 4252
تاریخ انتشار: 22 مهر 1395 - 11:14
زهرا سعیدی

 

فراتاب -گروه بین الملل: چندی پیش متن توافقتامه صلح میان دولت افغانستان و حزب اسلامی حکمتیار به امضا رسید. بسیاری از تحلیلگران این اقدام را گام مهمی به سوی صلح افغانستان دانسته و برخی نیز با نگاهی بدبینانه، آن را مانوری سیاسی- نمایشی از سوی دولت جهت بالا بردن وجهه دولت معرفی نمودند. این که توافقنامه مذکور تا چه حد می­تواند به روند صلح در افغانستان کمک نماید، موضوع محوری نوشته پیش رو را تشکیل می­دهد.

حزب اسلامی حکمتیار یک سازمان سیاسی - نظامی در افغانستان است که در ابتدا تحت عنوان حزب اسلامی فعالیت می­نمود اما بعد از انشعاب، به رهبری گلدبین حکمتیار به این نام شناخته شد. این حزب از زمان تأسیس خود با تمام دولت­های افغانستان مخالف بوده و به جنگ پرداخته است. مخالفت با دولت و یا گروه­های خارجی نیز از دیگر اهداف این حزب می­باشد.

حزب اسلامی حکمتیار چندی پیش و در اوایل مهر ماه امسال (1395) با تلاش دولت افغانستان به میز مذاکره وارد و پس از مشورت، توافقنامه­ای موسوم به توافقنامه صلح را امضا نمود که حاصل آن تأکید بر تعهدات دو جانبه­­ در برخی از مسائل سیاسی و نظامی است. چنانچه طبق توافقنامه دولت تضمین نمود نام گلبدین حکمتیار و سایر سران حزب اسلامی افغانستان از فهرست سیاه سازمان ملل و آمریکا حذف گردد و رهبر و اعضای حزب اسلامی در رابطه با اقدامات سیاسی و نظامی گذشته مصونیت قضایی داشته باشند. علاوه بر این، حق فعالیت سیاسی حزب اسلامی در تمامی ابعاد سیاسی و اجتماعی مطابق با قوانین جاری در کشور، به رسمیت شناخته شد. در مقابل، حزب اسلامی نیز متعهد شد قانون اساسی را رعایت، آتش بس دایمی را برقرار و تحریکات نظامی خود را متوقف نماید. همچنین حزب اسلامی، بر انحلال تشکیلات نظامی خویش و قطع روابطش با گروه‌های مخالف دیگر نیز تأکید نمود. مجموع این تعهدات که در قالب توافقنامه صلح تجلی یافت، باعث شد بسیاری امضای این متن را گامی مهم و موفقیتی بزرگ در مسیر صلح معرفی نمایند؛ زیرا به زعم این گروه گلدبین حکمتیار از جمله رهبران مهم و بانفوذ افغانستان است که در صورت پایبندی به تعهدات خود، می­تواند نقش مؤثری در روند صلح کشور ایفا نماید. این گروه معتقدند نفوذ گلدبین حکمتیار به حدی می­باشد که بسیاری از افراد و یا حتی احزاب انشعابی از این حزب، همچنان خود را وفادار به او می­دانند. گذشته از این، حزب اسلامی جزء اولین احزاب و گروه­هایی است که حمایت رسمی خود را از داعش اعلام و آن را به رسمیت شناخته است. این حزب در یکی از اعلامیه­های خود بیان کرده بود که در صورت جنگ میان طالبان و افراد وابسته به داعش، از داعش حمایت خواهد کرد. این روند به زعم بسیاری از کارشناسان، در صورت تحقق می­توانست آینده امنیت در افغانستان را به خطر اندازد؛ اما توافقنامه صلح تا حدودی می­تواند مواضع این حزب نسبت به داعش را تعدیل نماید.

اما مخالفان به اندازه حامیان صلح، خوشبین نبوده و معتقدند این توافقنامه تأثیر چندانی بر روند صلح و یا جنگ در افغانستان نخواهد داشت. مخالفان معتقدند با ورود بسیاری از اعضای حزب به بدنه سیاسی کشور در سال­های گذشته، صحبت از مشارکت سیاسی اعضای حزب تا حدودی بی­معنا می­باشد. چنانچه در سال 1393، حزب اسلامی با حمایت از نامزدی قطب­الدین هلال در انتخابات ریاست جمهوری، رسماٌ وارد فعالیت­های سیاسی گشته است.

از طرفی مخالفان بر این باورند که توافقنامه مذکور بیش از آنکه حاصل تلاش دولت و برخاسته از شرایط کشور باشد ناشی از تلاش­های دولت پاکستان بوده است؛ زیرا پاکستان درصدد است با واسطه قرار دادن این حزب، از فشارهای بین­المللی و از جمله فشار غرب و آمریکا بکاهد؛ چزا که آمریکا بارها پاکستان را تهدید نموده است در صورت عدم همکاری به روند صلح در افغانستان، کمک­های مالی خود به این کشور را قطع خواهد نمود. به اعتقاد این گروه، دولت افغانستان نیز در شرایطی که با عبدالله عبدالله، رئیس اجرایی دولت به اختلاف برخورده و در رونده صلح با طالبان نیز با شکست مواجه گردیده، تلاش کرده تا از این شرایط به عنوان فرصتی نمایشی برای بهبود چهره­ی خود استفاده نماید.

گذشته از تحلیل تمامی آراء مخالفان و موافقان، به زعم نویسنده گرچه نمی­توان توافقنامه مذکور را اقدامی کاملاً مؤثر با تأثیرات آنی و مستقیم بر روند صلح و یا جنگ در افغانستان دانست؛ اما واقعیت آن است که در صورت التزام و پایبندی دو طرف به مواد توافقنامه، می­توان از آن به عنوان اقدامی مؤثر در آینده صلح و امنیت افغانستان نام برد. گرچه قدرت سیاسی و نظامی این حزب در مقایسه با طالبان از جایگاه پایین­تری برخوردار می­باشد و ازسویی بسیاری از اعضای مهم حزب اسلامی، جذب طالبان گشته­اند؛ اما واقعیات تاریخی حکایت از آن دارد که این حزب در طول حیات خود توانسته بسیاری از دولت­های افغانستان را با خطرات و چالش­های جدی مواجه نماید. از این رو حزب اسلامی به صورت بالقوه و با تحقق شرایط لازم، می­تواند مخالفت خود را در اشکال مختلف نظامی به فعلیت رسانده و بر روند امنیت کشور تأثیر گذارد. در حالیکه توافقنامه صلح می­تواند به پیشگیری از هر نوع اقدام احتمالی این حزب در آینده، کمک نماید.

زهرا سعیدی دانش آموخته علوم سیاسی

بازنشر این مطلب با ذکر منبع «فراتاب» بلامانع است

نظرات
آخرین اخبار