فراتاب - گروه بین الملل: درحالی که ریاست جمهوری «باراک اوباما» وارد سه ماه پایانی خود شده است مسئله رابطه و کمک‌های آمریکا به اسرائیل بار دیگر به صدر رسانه‌های جهان بازگشته. «علی ابونیما» و «لابی واچ» تحلیلگران نشریه اینترنتی انتفاضه الکترونیک در تحلیل مبسوطی به بسته جدید کمک‌های نظامی آمریکا به رژیم صهیونیستی پرداخته و معتقدند برخلاف تصور موجود دولت اوباما بیشترین میزان کمک‌های نظامی به اسرائیل در تاریخ این کشور را به خود اختصاص داده است و سعی دارد ضمن به نتیجه رساندن توافق با ایران رکورد بی سابقه ای از کمک به اسرائیل را برجا بگذارد.
به گفته مقامات آمریکایی بیشترین میزان کمک‌های نظامی به اسرائیل در تاریخ آمریکا توسط دولت اوباما انجام شده است. این امر وقتی اوباما از به وجود آمدن یک شکاف میان ریاست جمهوری آمریکا و همتایی اسرائیلی‌اش «بنیامین نتانیاهو» صحبت می‌کند، اهمیت بیشتری پیدا می‌کند.
روز یکشنه پایگاه تحلیلی «دیفنس نیوز» از این بسته کمک‌های نظامی اخبار مهمی ارائه کرد. همچنین در حالی که کابینه آمریکا هنوز به طور علنی این کمک‌ها را تأیید نکرده است – و مدعی است هنوز دارد در باب آن مذاکره می‌کند – یک وزیر کابینه اسرائیل به پایگاه دیفنس نیوز اعلام کرده که بسته جدید کمک‌های نظامی آمریکا در طول ده سال آینده بر 40 میلیارد دلار بالغ خواهد شد؛ میزانی که در هنگام ورود اوباما به کاخ سفید 30 میلیارد دلار بود.
براساس آمار دیفنس نیوز اسرائیل، با برخوردار شدن از حدود 55 درصد کل کمک‌های نظامی آمریکا به بزرگ‌ترین دریافت کننده کمک‌های نظامی این کشور در جهان مبدل شده است. کمک‌های آمریکا در واقع یک چهارم بودجه نظامی اسرائیل را تشکیل می‌دهد.
اسرائیل همچنین در زمینه‌های دیگر نیز از قوانین حمایتی آمریکا بهره مند است: دولت خودخوانده یهود اول هر سال مالی میلیاردها دلار را بصورت یکجا از آمریکایی‌ها دریافت می‌کند، اما دیگر کشورها کمک‌های آمریکایی را به صورت اقساط دریافت می‌کنند. از سوی دیگر دیگر کشورها ناگزیر از صرف دلارهای آمریکایی برای خرید تسلیحات و خدماتی صرفاً آمریکایی هستند، اما اسرائیل آزاد است یک میلیارد دلار از این کمک‌ها را هر سال به تولید کنندگان، محققان و شرکت‌های توسعه فناوری داخلی‌اش یارانه بدهد و در حالی که ممکن است این شرکت‌ها به رقبای مؤسسات آمریکایی تبدیل شوند.
اما یک مقام ارشد صهیونیست که اخیراً بازنشته شده معتقد است که نکته مهم این است که در دوره اوباما، اسرائیل موفق نخواهد شد از کنگره آمریکا درخواست کند این کمک‌ها را به صورت سالانه زیاد کند. اما سؤال اینجاست که کابینه اوباما برای جلب همسویی کنگره به منظور افزایش کمک به اسرائیل کار نکرده ای نگذاشته است. در واقع دموکرات‌ها و جمهوری خواهان کنگره نیز ثابت کرده‌اند که هیچ چیز نمی‌تواند مانع افزایش کمک‌های هر ساله آمریکا به اسرائیل شود، حتی بیش از میزان بودجه ای که پنتاگون به کمک به اسرائیل اختصاص داده است.
پیشنهاد واقع گرایانه؟
سازمان آزادیبخش فلسطین باید از دهه‌ها تجربه در مورد «فرایند به اصطلاح صلح» آموخته باشد که اسرائیل یک استراتژی مذاکراتی دو مرحله ای را دنبال می‌کند؛ اولاً می‌کوشد کلیه امتیازات طرف مقابل را به جیب خود بزند و سپس مذاکرات را برهم بزند و سعی کند با شروع مجدد مذاکرات وانموند کند هیچ امتیازی دریافت نکرده است. همین استراتژی را اسرائیلی‌ها حتی در قبال آمریکایی‌ها نیز به کار بسته‌اند و علی رغم ریخت و پاش‌های بی سابقه اوباما، همواره در تبیلغات خود او را ناهمسو با اسرائیل توصیف کرده‌اند. هفته گذشته «زیو الکین»، از اعضای حزب لیکود نتانیاهو اعلام کرد که اسرائیل هنوز منتظر «پیشنهاد واقع گرایانه» کابینه اوباما است! به نظر می‌رسد الکین از این اظهارات بیشتر در پی گرفتن ترفیع درجه بوده است.
نتانیاهو ماه گذشته در مجمع جهانی اقتصاد داوس با اشاره به پول‌هایی که پس از رفع تحریم‌ها به سمت ایران حرکت کرده گفت: «قرار است 100 میلیارد دلار به ایران داده شود. اما کمک‌های آمریکا به اسرائیل تنها در حدود 3.1 میلیارد دلار است! ما خواهان یک کمک بزرگ‌تریم. یادآوری می‌کنم حتی در طول 10 سال آینده نیز کمک‌هایی که به ما داده خواهد شد با مبالغ هنگفتی که جامعه جهانی با طیب خاطر در جیب ایران خواهد ریخت قابل مقایسه نخواهد بود.» هفته گذشته نیز وی به یکی از وزرای کابینه گفته بود که اسرائیل در دوره اوباما به آنچه می‌خواست نرسید!؛ «شاید ما باید به جای اینکه برای رسیدن به یک توافق با اوباما تلاش کنیم، روی دولت بعدی آمریکا سرمایه گذاری کنیم.» کاخ سفید نیز بی درنگ به این اظهارات پاسخ داد: «اگرچه هیچ کس را نمی‌توان یافت که بیشتر از رئیس جمهور اوباما به امنیت اسرائیل متعهد باشد، اما این بسته به میل اسرائیلی‌هاست می‌توانند صبر کنند!»
لابی اسرائیل
اسرائیل می‌خواهد در عین حالی که از آمریکا کمک می‌گیرد، خود را یک بازیگر هم سطح آمریکا نشان دهد و این طور وانمود کند که در این مذاکره دو طرف در حال کسب منفعت هستند و امتیاز مهمی به دست آورده‌اند. لابی اسرائیل می‌خواهد این فرمول را به افکار عمومی و مردم آمریکا بقبولاند که اگرچه اسرائیل از کمک‌های آمریکا در زمینه‌های مختلفی برخوردار است – به ویژه از لحاظ نظامی و تکنولوژی – اما منافع اسرائیل در قبال منافعی که آمریکا از کمک به اسرائیل می‌برد بسیار حاشیه ای است و غیر قابل مقایسه. چه اینکه در صورت محو شدن اسرائیل از روی زمین ماشین جنگی آمریکا در جهان سالانه متحمل 600 میلیارد دلار هزینه اضافی خواهد شد.
اما این چشم انداز با واقعیت چندان قرین نیست، زیرا یک نگاه اجمالی به زرادخانه اسرائیلی‌ها نیز نشان می‌دهد که به شدت به آمریکا متکی است. از سوی دیگر چنانچه حساسیت‌های موجود کنار برود عمق استراتژیک ناچیز اسرائیل به هیچ وجه نمی‌تواند توجهات آمریکا را معطوف به خود نگه دارد، همچنین اسرائیل مشتری قابل اعتنایی هم به حساب نمی‌آید؛ اما اهمیت دولت یهود برای آمریکا چند دلیل اصلی دارد: اولاً لابی داخلی عریض و طویل اسرائیل در آمریکا و در ثانی تعهدات ایدئولوژیک رهبران آمریکایی نظیر اوباما که با طیب خاطر از ارزش‌های مشترک میان مناطق مهاجرنشینی آمریکا (در زمان تأسیس این کشور) و نیز صهیونیسم سخن می‌گوید.
اما قدرت لابی اسرائیل را نباید به هیچ عنوان مطلق انگاشت. «جوزف مسعد» استاد علوم سیاسی دانشگاه کلمبیا نیز چندی پیش در مقاله نوشت: نفوذ لابی اسرائیل مطلق نیست و براساس اوضاع زمانه کم و زیاد می‌شود؛ هرگاه لابی اسرائیل با مطامع امپریالیستی و منافع هژمونیک آمریکا همخوان و همسو باشد، قدرتش افزایش می‌یابد. از سوی دیگر نیز هرگاه میان این دو تضاد به وجود آید – مثل مورد بهبود روابط آمریکا و ایران – آمریکایی‌ها ابایی از مقابله با آن نخواهند داشت. اما در مورد مسائلی که تفاوت چندانی میان دو طرف نیست – از جمله کشتار فلسطینیان و نیز غصب سرزمین‌های آن‌ها – مقاومت در برابر لابی اسرائیل هزینه بالاتری دارد. در واقع می‌توان گفت اوباما برای اینکه سرخوردگی اسرائیل از توافق با ایران را تعدیل کند در مورد حقوق فلسطینیان دست دولت یهود را باز گذاشت. از سوی دیگر این بسته کمک‌های نظامی اوباما – که نسبت به کمک‌های پیشین بسیار بیشتر است – هرگز قرار نیست برای حمله به ایران مورد استفاده قرار گیرد، از این رو با منافع هژمونیک آمریکا پس از توافق متناقض نیست. تسلیحاتی که اوباما دو دستی به اسرائیلی‌ها می‌دهد قرار است نقش سوخت ماشین اشغالگر، تبعیض نژادی و شهرک سای های غیرقانونی آنان را داشته باشد نه اینکه به یک باره برای یک نسل کشی در غزه مورد استفاده قرار گیرد. از این رو اوباما مصمم است تا پایان دوره تصدی خود رکورد بذل و بخشش‌های نظامی به اسرائیل را بشکند.
منبع: https://electronicintifada.net
برگردان به فارسی: منصور براتی
بازنشر این مطلب با ذکر منبع «فراتاب» بلامانع است
