فراتاب - گروه فرهنگی: منت خداي را عزّوجل، كه طاعتش موجب قربتست و به شكر اندرش مزيد ِ نعمت
سلام / اين ستون با نام "سه نقطه، شعر" از امروز در كنار شما خواهد بود، پيرو عنوان اين بخش، مايليم محوريت مطالب اين بخش را، ذات مقدس "شعر" بگرداند، و عمده مطالبي كه در اين بخش، همراهي تان خواهند كرد، تحت هر عنوان از هنر كه باشند، از داوري ِ شاعرانگي شان گذر كرده باشند و به جان ِ آگاه ِتان بنشينند،
با احترام ، مانا چاوشي
بيست و هشتم امرداد يكهزار و سيصد و نود و پنج خورشيدي
فرمود:
يك قصه بيش نيست غم عشق وين عجب
كز هر زبان كه مي شنوم نامكرر است
"حافظ"
و اما عشق؛
از زبان سعدي كه برآيد ، به قياس با عقل به روشنگري اش مي نشيند ؛
بدان كه مراد از علم ظاهر، مكارم اخلاق است و صفاي باطن، كه مردم نكوهيده اخلاق را صفاي درون كمتر باشد و به حجاب كدورات نفساني، از جمال مشاهدات روحاني محروم.
پس واجب آمد مريد طريقت را به وسيلت علم ضروري، اخلاق حميده حاصل كردن، تا صفاء سينه ميسّر گردد، چون مدتي برآيد به امداد صفاء با خلوت و عزلت آشنايي گيرد، و از صحبت خلق گريزان شود، و در اثناء اين حالت بوي گل معرفت دميدن گيرد از رياض قدس به طريق انس، چندان كه غلبات نسيمات فيض الهي مست شوقش گرداند و زمام اختيار از دست تصرفش بستاند.
اول اين مستي را حلاوت ذكر گويند و اثناء آن را وجد خوانند
و آخرِ آن را كه آخري ندارد عشق خوانند.
رساله در عقل و عشق
سعدي
*علم ضروري: آنست كه براي فهم اش نيازمند تفكر (به معناي فهميدن چيزي با تكيه بر معلومات پيشين) نباشيم.
