به گزارشفراتاب نخست‌وزیر اسرائیل، این هفته، شش ساعت را به جلسه با روزنامه‌نگاران ارشد اختصاص داد. او در این نشست، تلاش کرد تا دیدگاه و دستاوردهای خود را به این روزنامه‌نگاران انتقال دهد. او در روز 8 آگوست (18 مرداد) با روزنامه‌نگاران ارشد رادیو سراسری و شبکه یک تلویزیون اسرائیل دیدار کرد. در روز 10 آگوست (20 مرداد) نتانیاهو میزبان روزنامه‌نگاران ارشد رادیو ارتش بود. هر دو این نشست‌ها در دفتر وی در اورشلیم (بیت‌المقدس) برگزار شد و هر یک 3 ساعت طول کشید که در نتیجه زمان این نشست‌ها بیشتر از جلساتی است که معمولا نتانیاهو در این خصوص برگزار می‌کند.
کارمندان دفتر نتانیاهو گفته‌اند که وی قصد دارد تا این جلسات را ادامه بدهد. این موضوع می‌تواند نوعی برنامه برای استفاده از رسانه‌ها در جهت پیشبرد مقاصد نتانیاهو باشد.
نتانیاهو در سال‌های گذشته به ندرت با رسانه‌های کلاسیک (همچون روزنامه‌ها، مجلات یا شبکه‌های رادیویی و تلویزیونی) گفت‌و‌گو کرده است. رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی مهمترین انتخاب او برای گفت‌و‌گوهای عمومی است. در نتیجه، بازگشت وی به رسانه‌های کلاسیک، کمتر به علایق شخصی او مربوط می‌شود. از همه بیشتر، شایع شده است که او می‌خواهد در این برهه زمانی، ارتباط بلاواسطه‌ای با روزنامه‌نگاران داشته باشد زیرا نتانیاهو در حال سرمایه‌گذاری بر مراودات شخصی‌اش (برای پیشبرد برنامه‌هایش) است.
گفته‌هایی که از دو نشست نتانیاهو به بیرون درز کرده است، دیدگاه او نسبت به رسانه‌ها را منعکس می‌کند. او در یکی از این نشست‌ها، حملات رسانه‌ها به همسرش را یادآوری می‌کند و می‌گوید که همسرش «زنی مذهبی است که به ناتوانان کمک می‌کند.» نتانیاهو در هر دو نشست، به مدتی طولانی ایستاده، به کرات از اسلاید‌شو و وایت برد استفاده کرده و دقیقا از این نشست‌ها به عنوان ابزاری برای توضیح برنامه‌هایش استفاده کرده است
گزارش‌هایی که درباره این نشست‌ها به بیرون درز کرده عموما بر بخش‌های مربوط به دیدگاه و سخنان نتانیاهو درباره نگرش وی به جایگاه ژئو استراتژیک اسرائیل، رویکرد او به مباحث امنیتی و دیدگاه دیپلماتیک کنونی متمرکز است.
روزنامه‌نگارانی که به این نشست‌ها دعوت شده بودند به المانیتور گفته‌اند که وی حداقل یک ساعت از هر یک از این نشست‌ها را به این مباحث اختصاص داد. نتیجه کار، پیام‌های مهم و عجیبی است که نتانیاهو به رسانه‌ها انتقال داده است. این پیام‌ها دقیقا متضاد با سخنرانی‌ای است که او در سال 2009 در دانشگاه بارایان ارائه کرد که در آن، صراحتا بر تعهدش نسبت به پیشبرد حل و فصل بحران اسرائیل- فلسطین بر مبنای راه حل دو دولت تاکید می‌کند.
مدل سال 2016 نتانیاهو، یعنی سیاستمداری که در حال گذراندن چهارمین دوره نخست‌وزیری‌اش است در این جلسات به گونه‌ای توضیح داده می‌شود که در دیدگاه دیپلماتیک، نظامی، اقتصادی و فرهنگی وی مساله فلسطین به حاشیه رانده شده و او عملا این موضوع را از دستور کار خود خارج کرده است. در رویکرد دیپلماتیکی که نتانیاهو ارائه کرده است، دیگر اثری از توافق بر سر موضوع فلسطین وجود ندارد. این دیدگاه دیپلماتیک اکنون شامل چه مسائلی می‌شود؟
بنا بر آنچه روزنامه‌نگاران حاضر در نشست با نتانیاهو روایت کرده‌اند، او سخنانش را با این پیش‌فرض آغاز می‌کند: «در این منطقه از دنیا، ضعیف‌ها زنده نمی‌مانند.» از منظر نتانیاهو، این موضوع یک قاعده خلل‌ناپذیر است که برای هرکسی که این منطقه را مورد ارزیابی قرار می‌دهد، آشکار و حتمی است. بر مبنای این عقیده، نتانیاهو چنین نتیجه‌گیری کرده است که اسرائیل باید هر دم قدرتمندتر شود.
او در این نشست‌ها با اشاره به دستاوردهایش، به مخاطبان گفته که دولت او موفق شده است اسرائیل را در چهار حوزه قدرتمند کند: نخست، قدرت نظامی. او در این خصوص به زیردریایی‌های جدید ارتش اسرائیل و جت‌های جنگنده اف 35 اشاره می‌کند. او همچنین ادعا می‌کند که اسرائیل پس از آمریکا و بلوک دولت‌های اروپای غربی، قوی‌ترین سیستم جمع‌آوری اطلاعات را در اختیار درد.
نتانیاهو در خصوص حوزه دوم می‌گوید که اقتصاد اسرائیل قوی‌تر شده است. او اسرائیل را یکی از سه کشور برتر در حوزه توسعه و صادرات تولیدات سایبری معرفی می‌کند. او مدعی می‌شود که قدرت تکنولوژیک و اقتصادی اسرائیل، به این رژیم توانایی دیپلماتیک بیشتری داده است.
نتانیاهو از این توانایی دیپلماتیک به عنوان حوزه سوم قدرت اسرائیل نام می‌برد. او وقتی به این حوزه می‌رسد به تروریسم اسلام‌گرای افراطی اشاره می‌کند و آن را معضلی می‌داند که بسیاری از کشورها را تحت تاثیر قرار داده است. او می‌گوید که این خطر جهانی، دولت‌ها را نیازمند به ایجاد ائتلاف‌های جدید کرده است. وی سپس مدعی می‌شود، برتری تکنولوژیک اسرائیل باعث شده است تا این رژیم شریکی قابل توجه در این نوع از ائتلاف‌ها به شمار آید.
نتانیاهو پیشتر در سخنرانی 13 جولای (23 تیر) خود در دانشگاه امنیت ملی نیز به این توانایی پرداخته بود. او گفته بود در عصر تهدیدهای جدید، زندگی بدون ائتلاف غیر ممکن است. «ملت‌های بزرگ و قدرت‌های برتر نیاز به متحدانی دارند و در نتیجه (به طریق اولی) دولت (رژیم) کوچکی همچون ما به متحدانی نیاز داریم، متحدان قوی نظامی و اقتصادی.» او وقتی به این بخش از سخنانش در دانشگاه امنیت ملی می‌رسد، از آمریکا به عنوانی شریکی غیرقابل جایگزین و بی‌نظیر برای اسرائیل یاد می‌کند.
در دیدگاه دیپلماتیک، نظامی، اقتصادی و فرهنگی وی مساله فلسطین به حاشیه رانده شده و او عملا این موضوع را از دستور کار خود خارج کرده است. در رویکرد دیپلماتیکی که نتانیاهو ارائه کرده است، دیگر اثری از توافق بر سر موضوع فلسطین وجود ندارد
وی در توضیح عمق روابط آمریکا با اسرائیل خطاب به روزنامه‌نگارانی که در دو نشست، مخاطب وی بودند به نتایج نظرسنجی ماه فوریه (بهمن 94) موسسه گالوپ اشاره می‌کند. نتانیاهو مدعی می‌شود که براساس این نظرسنجی، حمایت از اسرائیل در میان آمریکایی‌ها رو به فزونی است در حالی که حمایت از فلسطین همچنان اندک است. نتانیاهو همچنین به روابط قوی با چین، هند، آفریقا و روسیه افتحار می‌کند و می‌گوید که در نتیجه این روابط، قدرت اقتصادی و نظامی اسرائیل افزایش پیدا کرده است.
وی همچنین یادآور مناسبات اسرائیل با دولت‌های عربی، پیمان صلح با اردن و مصر شده و گفته است که با توجه به تهدید تروریستی در کشورهای منطقه، حالا این کشورها به اسرائیل نه به چشم دشمن بلکه به چشم یک متحد نگاه می‌کنند.
این سخنان نتانیاهو هماهنگ با سخنانی است که او ماه گذشته در دانشگاه امنیت ملی ارائه کرد. وی گفته بود: «ما همچنان اعتقاد داریم، به محض دستیابی به صلح با فلسطین می‌توانیم با کل جهان عرب صلح کنیم. بدون تردید، این موضوع همیشه صحیح است اما من به نحو روزافزونی متقاعد شده‌ام که این روند (صلح با جهان عرب) می‌تواند از طریق مسیرهای دیگری فراهم شود و عادی‌سازی روابط با جهان عرب می‌تواند به ما کمک کند تا هوشیارتر و با ثبات‌تر شویم.»
نتانیاهو در خصوص حوزه چهارم قدرت ادعایی‌اش، به مساله قدرت فرهنگی اسرائیل اشاره می‌کند و می‌گوید که این موضوع نتیجه دستاوردهای علمی و آموزشی اسرائیل است. وی گفته که باید در این حوزه سرمایه‌گذاری بیشتری کرد و افزوده است که اتحاد جماهیر شوروی، آموزش بسیار پیشرفته‌ای داشت اما خلاقیت و ابتکار در این کشور با مانع رو‌به‌رو بود و به همین دلیل «شوروی دچار فروپاشی شد.»
او در این نشست‌ها با اشاره به دستاوردهایش، به مخاطبان گفته که دولت او موفق شده است در چهار حوزه قدرت نظامی، قدرت تکنولوژیک و اقتصادی، توانایی دیپلماتیک و قدرت فرهنگی اسرائیل قدرتمند کند.
این گفته‌ها نشان می‌دهد که نتانیاهو برخلاف سخنانش در دانشگاه باریان در شش سال پیش، دیگر اعتقادی به راه حل دو دولت ندارد. او فکر می‌کند که دنیا تغییر کرده و خاورمیانه در شرف فروپاشی است. وی با این دیدگاه تصور می‌کند که اسرائیل باید روز به روز قدرت نظامی بیشتری داشته باشد تا بتواند با کسب متحدان بیشتر، قدرت چانه‌زنی فزون‌تری در بحبوحه بحران خاورمیانه پیدا کند.
منبع: آنا
