فراتاب ـ گروه فراسفر/ لاله سنگ تراش: دیدن شخصیتهای کارتونی دوران کودکی در میان طبیعت سبز و رنگارنگ باغچه، یا در کنار در ورودی یک خانه، یکی از دلچسب ترین مناظری است که می تواند در خاطر نفش بندد و این تصویریست که مکرر می توان در آلمان دید.
زیباسازی و خوش سلیقگی از دیگر ویژگی های خوب و قابل ستایش آلمانها می باشد. زیبایی نمای خانه ها، پیرایش باغچه ها، پنجره هایی که گویا پرده نمایشی کودکانه است و تزئینات ساده، زیبا و الهام گرفته از طبیعت، روح را تازه می کند.
فروشگاههای مربوط به دکوراسیون ساختمان از در ورودی گرفته تا بام خانه، یکی از بهترین و زیباترین مکانهایی است که میتوان دقایقی متمادی را درآنجا گذراند؛ دقایقی که به دیدن اجناس داخل فروشگاه می گذرد ذهن را به سمت زیبایی و حتی خلق زیبایی می برد.
آرامش طیف رنگهای سبز اجناس، گویی نوازش دشت های سرسبز است و آن سوتر می توان لطافت گلهای لاوندر یا اسطوخودوس را میان امواجی از رنگهای بنفش و یاسی احساس کرد.
فروشگاهها پراست از صنایع دستی چشم نواز، از مجسمه شخصیت های کارتونی داستان آلمانی سفیدبرفی و هفت کوتوله گرفته تا فانوس های کوچک و بزرگ، ازصدفها و گوش ماهی های نشسته در یک صندوقچه چوبی تا قایق های چوبی کوچک، از سنگریزه های رنگی تا اشکالی فلزی یا چوبی از حیوانات و پرنده ها،... همه اینها آمیزش رویا و واقعیت، آمیختگی هنردست انسان و هنر خداوندی است.
دیگرسو نمایشی از زیبایی دنیای کودکانه پشت پنجره ها خودنمایی میکند: آویزهای زیبایی که به شکل پرنده، حیوان، قلب، ستاره و ماه که با روبان یا رشته های کنفی روی شیشه های رو به داخل پنجره ها نصب میشوند. بر ورودی خانه ها میتوان جمله کوچکی درباب خوش آمد گویی یا حتی شده تنها خود کلمه "خوش آمدید " را در قالب تزئینات متنوع مشاهده کرد .
خانه های آلمانی، رنگین کمانی از هنر و خلاقیت است، از نمای سپیدرنگ ساختمانهایشان گرفته تا تزئینات داخل که با هزینه های کم نیز زیبایی را هم به خودشان و هم به دیگران هدیه می دهند. برخلاف تصور اینکه دنیای صنعتی، آنها را از هنر می باید دور ساخته باشد، اما مشاهده چیدمان زیبای یک میز عصرانه با ساده ترین وسایل و کمک گرفتن از طبیعت این را یادآور می شود که صنعت میتواند با هنر دست و طبیعت تضاد نداشته باشد و لطافت روح را نه تنها آسیب نرساند که برآن بیفزاید، مهم آنست انسان خود را فراموش نکند.
آشپزخانه آلمانی زیبایی و عطر خود را دارد، گل و ملزومات تهیه کیک جزءیی از یک آشپزخانه آلمانی ست. بیشتر خانم های آلمانی پختن کیک را بلدند و مهمتر، تزئین آن است، شیرینی و کیک را میتوان درهر خانه ای یافت. گلدوزی، شماره دوزی، قلاب بافی هنوز میان زنان آلمانی طرفداران خود را دارد، سلیقه یک زن اصیل آلمانی را غیر از دکوراسیون ساده و طبیعی منزلش روی بشقاب غذایش هم میتوان مشاهده کرد یک پارچه کوچک شماره دوزی شده بین بشقاب غذا و بشقاب سوپ .
گلکاری و نگهداری از گلها نیز نمایشی دیگر از خوش سلیقگی آلمانیهاست. گل ارکیده جایگاه مخصوصی بین آلمانی ها دارد و در هرخانه ای دیده می شود؛ ارکیده با رنگهای گوناگونش با هر رنگ آمیزی ای جور در می آید.
از کنار خانه های ویلایی که میگذری باغچه های منازل که فرقی نمیکند وسیع باشد یا کوچک و نقلی، میهماندار این هنرهای دستی است: هفت کوتوله های سفیدبرفی لابه لای بوته های تمشک و توت فرنگی یا قورباغه بازیگوشی که درحال پریدن به درون برکه کوچک آبی است، حلزونی که با چشمهای درشت روی شاخکش گویی حواسش به همه گلها هست و یا لاک پشتی که در عمق نگاه خمارش گذر زمان کند می شود را می توان در لابه لای چمن، درخت، بوته و گل شاهد بود. خانه های آپارتمانی هم ازاین فضای دلچسب جدا نیفتاده اند، بالکن ها یا لبه پنجره ها یا جعبه های مخصوص گل، جبران باغچه نداشته است.
اما پشت باغچه های زیبای آلمانی که تفاوت آنها با باغچه های دیگر کشورها بطور محسوسی قابل مشاهده است داستان جالبی نهفته است، داستان جالبی که کنجکاویم برای یافتن این همه علاقه و پشتکار آلمانها برای داشتن این زیبایی های خلق شده دست و ذهن بشر کنار طبیعت خداوند، حتی اگر آن، گلدانهای گلی روی لبه پنجره هم باشد مرا به داستان جالبی رساند:
داستان از یک زمین بازی برای کودکان "خانواده های کارگری" در شهر لایپزیک شروع میشود. از کودکان کارگران که به سال ۱٨۶۵م بر می گردد، هنگامی که باغچه ای بعنوان زمین بازی برای این کودکان ساخته شد اولین نامی که بخود گرفت و اکنون نیز به همان نام در سراسر آلمان در هرگوشه و کنار، از باغچه های خانه ها گرفته تا باغچه های کنار جاده ها ، دلنوازی و روح افزایی میکند؛ شربه گارتن(Scherbergarten) است. شربه نام بنیانگذار این باغچه ها نیست این نام پزشک محبوب شهر لایپزیک بود که مدیر مدرسه ارنست اینوزنز هاوس شیلد نام وی را بر روی این باغچه گذارد.
اندک زمانی بعد یک معلم، هاینریش کارل گزل باغچه هایی برای آشنا کردن کودکان با طبیعت و محیط زیست درست کرد که با استقبال خانواده ها روبرو شد. تنها چهارسال بعد، خانواده های آلمانی بیش از صد باغچه درهمان شهر ساختند. اولین انجمن "باغچه داران" نیز در سال ۱٨۶۹م در لایپزیک تٲسیس شد که اکنون موزه ای برای بازدید عموم است. ایده شربه گارتن بزودی در سراسرآلمان طرفدار پیدا کرد.
درحال حاضر در ۱۹ اتحادیه فدرال پانزده هزار و دویست انجمن باغچه داران وجود دارد. در توضیح فلسفه وجودی این باغچه هاآمده است: ایجاد فضای سبز شهری، مقابله با گردو غبار، تماس مستقیم با طبیعت، استفاده ازمحصولات خودکاشته، محلی برای تماس با دیگران، کاهش استرس ناشی از کار برای شاغلین، آشنایی کودکان و نوجوانان با طبیعت و محیطی خانوادگی برای اوقات فراغت.
باغچه های آلمانی بهشتی کوچک، سرزمین کودکانه های بزرگسالان و فضایی برای عشق و دوستی و خلق زیبایی هستند.
