فراتاب- سرویس بین الملل: پس از آنکه "ینس استولتنبرگ" دبیرکل ناتو، از افزایش چهار گردان نظامی با پایگاه چرخشی در لهستان و سه جمهوری حوزه دریای بالتیک، استونی، لتونی و لیتوانی خبر داد. که بدنبال آن، برگزاری رزمایش دریایی ناتو از سوم تا نوزدهم ماه ژوئن، تحت عنوان «بالتاپس ۱۶» با شرکت پانزده کشور عضو این سازمان به همراه کشورهای سوئد و فنلاند و با حضور ۶۱۰۰ نیروی نظامی را همراه خواهد داشت و تقریباً بطور همزمان، با رزمایش دیگری تحت عنوان «سابر استرایک ۱۶» در بیست و هفتم ماه مه در لتونی، لیتوانی و استونی و با حضور سیزده کشور آغاز شده و تا بیست و دوم ماه ژوئن ادامه خواهد داشت. واکنش مقامات روس را برانگیخته است. از این رو، به نقل از خبرگزاری تاس، «الکساندر گروشکو» نماینده روسیه در سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) در گفتگو با رادیو کومرسانت اظهار داشته که گسترش حوزه فعالیت ناتو در مناطق همجوار دریای بالتیک واکنش نظامی و سیاسی روسیه را به دنبال خواهد داشت.
گسترش ناتو به شرق
پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی ناتو بعنوان سازمان پیمان آتلانتیک شمالی، ماهیت خود را به مقابله با تهدید های موجود علیه اعضای پیمان تغییر داد و در تشریح این تهدید ها، تروریست،مناقشات منطقه ای، نژادی، قومی و ... را عنوان کرد که مسیر حرکت به سوی شرق را برای این سازمان هموارتر می ساخت. با توجه به دامنه قدرت روسیه، گسترش ناتو به شرق در دهه های پس از فروپاشی جماهیر شوروی ادامه یافت. در این میان، عضویت برخی از کشورهای مناطق پیرامونی روسیه در ناتو واکنش اعتراضی روسیه را به همراه داشته اما انعطاف پذیری روسیه در مقابل گسترش ناتو موضع قابل تأملی است. روسیه در دهه 90 با همکاری و امضای توافقنامه با این سازمان روابط خود را گسترش داد و تعاملات بسیاری را شکل داده است اما همواره حضور ناتو در شرق و در مناطق پیرامونی روسیه برای این کشور همراه با آژیر خطر بوده است. انعطاف پذیری روس ها در تعاملات مستقیم با ناتو بوده است ولی همکاری های کشورهای پیرامونی روسیه با ناتو بر روس ها گران آمده است و تلاش های بسیاری برای جلوگیری و مقابله با حضور ناتو در مناطق پیرامونی شکل داده است.
واکنش های آتی روسیه به گسترش ناتو به شرق
پس از درگیری روسیه و گرجستان در سال 2008 و الحاق کریمه به روسیه و درگیری های داخلی اکراین و همچنین گسترش حضور نظامی روسیه در منطقه ، مناطق پیرامونی روسیه از حساسیت بیشتری برخوردار شده اند. روسیه در تلاش برای بازیابی اقتدار گذشته خود درصدد ایفای نقش فعال تر در منطقه و حتی عرصه بین المللی است. حضور نظامی روسیه در سوریه در قامت نیروی نظامی تصمیم گیرنده ی جدا از ناتو میزان، احتمال افزایش واکنش سریع و تند این کشور بر علیه گسترش ناتو در شرق را افزایش می دهد. لذا تلاش بیشتر ناتو برای حضور در لهستان، گرجستان و کشور های لیتوانی،استونی و لتونی می تواند در غالب محدود کردن روسیه در مناطق پیرامونی آن باشد. بنظر می سد روسیه به رهبری پوتین خواهان گسترش حوزه نفوذ خود در منطقه است و به راحتی میدان را برای حرکت ناتو بسوی شرق باز نخواهد کرد.
