کد خبر: 2079
تاریخ انتشار: 5 خرداد 1395 - 10:36
تک نگاریهایی از سرزمین آفتاب تابان (4)
احتمالا خیلی تعجب خواهید کرد که وقتی یک روز صبح با عجله وارد بانک می شوید، بعد همه کارمندان و حتی رییس و معاون با صدای بلند و یک صدا با شما بگویند: صبح بخیر! و موقع خروج همه با هم بگویند: مچکریم که آمدید! اما در ...

 فراتاب – عاطفه باغی شاد: تصور کنید در شهری که زندگی می کنید یک روز صبح با عجله وارد بانک می شوید، بعد همه کارمندان و حتی رییس و معاون با صدای بلند و یک صدا میگویند: صبح بخیر! و موقع خروج همه با هم بگویند: مچکریم که آمدید! و همین اتفاق به کرات و هر روز موقع ورود و خروج به رستوران، کافی شاپ، سوپرمارکت و ... تکرار شود!  هر چند تصور کردنش سخت و حتی شاید برای ماها خنده دار به نظر می یاید اما در واقع این ادای احترام دسته جمعی به مشتری بخشی از فرهنگ مردمان سرزمین آفتاب تابان است، که برای یک خارجی و در بدو ورود که هیچ آشنایی با این فرهنگ ندارد خیلی عجیب به نظر می یاید، همچنان که برای من عجیب بود و اوایل گاهی فکر می کردم یعنی «این ها همشون با من بودن؟» چه لزومی دارد همگی با هم از من تشکر کنند؟ و فکرهایی از این دست!! ولی با گذشت زمان و همزمان با عادی تر شدن این فرهنگ برای من به  نکات جالب دیگری هم پی بردم!

اولین نکته جالب برایم این بود که این سبک خوشامدگویی و بدرقه برای کارمندان تبدیل شده به یک امر خیلی عادی و شاید درست تر یک امر شرطی، به مرور زمان متوجه شدم که آنها حتی لزومی نمی بینند که حتما به مشتری نگاه کنند، فقط احساس ورود یا خروج مشتری و یا شنیدن صدای همکاری که در حال خوشامد گویی است کافی است تا هر جا که هستن چه پشت به مشتری و یا حتی در یک اتاق دیگر خوشامد بگویند و یا بدرقه کنند! در واقع اکثر کسانی که دارند با صدای بلند به شما میگن «کونبانوا» (به معنی عصر بخیر)، اصلا شما را نمی بینند!

 چند وقت پیش که با یکی از اقوام ایرانی ام در حال صرف صبحانه در یک هتل بودیم بعد از اینکه بارها و بارها و برای خروج هر مشتری همه کارمندان یکصدا میگفتند «آریگاتو گوزایماشتا»  (به معنی خیلی مچکریم)، با تعجب گفت: می فهمم همه کسانی که اینجا هستند میخواهند تشکر کنند، چیزی که نمی فهمم این است که آن آقا ته آشپزخانه که پشت به ما در حال آشپزی است و چیزی را نمی بیند چرا هر بار بلند تشکر میکند؟!!

شاید فکر کنید شنیدن مداوم این جملات و احتمالا جواب دادن چقدر میتواند حوصله بر باشد! اما نکته جالب دیگر این است که اولا هیچ نیازی به جواب دادن نیست و در واقع کسی منتظر جواب شما نیست، در واقع گاهی ده نفر به شما روز بخیر میگویند و تنها کاری که باید بکنید این است که تقریبا هیچ کاری نکنید، شاید مودبانه تر باشه سری تکان دهید ولی مسلما حتی همچین توقعی هم از شما وجود ندارد!

و ثانیا همانطور که آنها شمارو نمی بینند بعد از مدتی شما هم آنها را نمی شنوید! صدای بلند خوشامدگویی تبدیل میشود به بخشی از صدای آن محیط، مثل صدای موزیک تو یک کافی شاپ یا صدای رد شدن ماشین در خیابان.

ولی با همه این تفاسیر باید اضافه کنم چیزی که هرگز عادی نمیشود احساس خوب «همیشه محترم بودن است» ، مردمان سرزمین آفتاب ادب و حق شناسی غیر قابل وصف و تحسین برانگیزی دارند. و در نهایت «ممنونم که این متنو خوندید!»

نظرات
آخرین اخبار