فراتاب: هژار به تازگی پدر شده بود، اما شرایط و فشار اقتصادی او را وادار به کولبری کرده بود او برای ۳۰۰ هزار تومان ۹ ساعت از کوهستان‌های صعب‌العبور می‌گذشت تا نانی برای نوزاد تازه به دنیا آمده‌اش به خانه ببرد اما در ۱۱ بهمن سال گذشته (1400) در حالی که دخترش تنها ۴۰ روز بیشتر نداشت، در یکی از گلوگاه‌های مرزی به ضرب شلیک گلوله جانش را از دست داد، جسد او با قاطر توسط دوستانش درحالی که در خون خود غلطیده بود در میان شیون همسر و اقوامش برگشت؛ اما هژار اولین کولبری نیست که جانش را به قول معروف بر سر نان از دست می‌دهد، براساس برخی آمارهای غیررسمی توسط فعالان مدنی از رسانه‌های مختلف محلی جمع‌آوری شده طی دو سال اخیر دست‌کم ۴۸ کولبر جان‌شان را از دست داده و ۱۹۰ نفرشان نیز زخمی شده‌اند که در میان این 238 نفر ۳ تن از آنان زیر ۱۸ سال بوده‌اند.
به گزارش فراتاب، دولت پیشین وعده‌های بسیار و رنگارنگی برای حل مشکل کولبری داد اما وعده‌های دولت تدبیر نه تنها به کولبران کمک نکرد بلکه بار روی دوش‌شان را سنگین‌تر و آنان را نومیدتر کرد.
اردیبهشت ماه سال ۹۷ جمعی از نمایندگان مناطق کُردنشین مجلس در نامه‌ای خطاب به حسن روحانی خواستار برقراری مجدد مبادلات مرزی و رفع مشکلات معیشتی مردم مناطق مرزی شدند.
ساماندهی کولبران، اختصاص ۹ هزار میلیارد ریال و بیمه کولبران، دستور مستقیم روحانی برای توسعه معیشت مرزنشینان و تخفیف ویژه برای عوارض کالای مرزی از جمله وعده‌های مجلس و دولت روحانی بود که با گذشت ۵ سال هرگز عملی نشده است و لابه‌لای موضوعات مختلف دیگر گویی فراموش شده است!
البته همه تقصیر را نبایست به گردن دولت انداخت در این بین برخی از نمایندگان مناطق کردنشین نیز کم بی‌تقصیر نیستند، پیگیری وعده حل مشکلات کولبران که نقش پررنگی در تبلیغات نمایندگان داشتند، عمدتا پس از انتخابات به فراموشی سپرده شدند. البته ناگفته نماند برخی از آنان در مجلس بر روی صندلی‌های‌شان و در نطق‌های پیش از دستورشان شعارهایی سر دادند، تذکرهایی دادند و در کانال‌های تبلیغاتی و منتسب به خودشان ویدیوهایی از نطق‌های انتقادی گاه آتشین و گاه پراحساس و اشک‌بار خود برای کولبران منتشر کردند، اما مجموع اینها عملا کمکی به حل مساله نکرده و راه را به جایی نرسانده است!
فراهم نبودن زیرساخت‌ها، عدم‌توسعه صنعتی، نبودن فرصت‌های شغلی، نبود کار سیستم سرمایه‌گذاری و قرار نداشتن طرح‌های عمرانی از جمله مشکلاتی هستند که باعث سیل عظیم هجوم کارگران به سوی کولبری شده است.
بر اساس آماری که توسط خبرگزاری ایرنا منتشر شده تعداد کولبران در استان‌های مرزی به ۷۰ تا ۱۷۰ هزار نفر می‌رسد! بازه سنی این کارگران مرزی بین ۱۳ تا ۶۰ ساله است که برای حمل بار به وزنی بین ۳۰ تا ۴۰ کیلوگرم به مدت ۶ تا ۹ ساعت در مسیرهای بعضا صعب العبور کوهستان‌ها حرکت می‌کنند تا در پایان و به ازای هر کیلوگرم بار مبلغ ۱۲ هزار تومان نصیب‌شان شود!
در حالی که خط فقر به ده میلیون تومان رسیده است درآمد کولبران در بالاترین حد خود به ۳ میلیون تومان می‌رسد که با توجه به افزایش هزینه‌های سرسام‌آور کالاهای اساسی به معنای زیست بسیار سخت و دشوار این خانواده‌ها است!
حالا که دولت تدیبر و امید نتوانست مشکلات مناطق مرزی را در حداقل‌ترین شرایط بهبود ببخشد، باید منتظر بمانیم و ببینیم دولت ابراهیم رییسی در قبال مساله کولبران چه اقداماتی خواهد کرد، موضوع مهمی که چشم دهها هزار نفر در استان‌های کردنشین ایران از آذربایجان غربی تا کردستان، کرمانشاه و ایلام به آن است و البته در این بین همت و همکاری منسجم نمایندگان مجلس، نخبگان، رسانه‌ها و ارگان‌ها و نهادهای مختلف را می‌طلب که فعلا نشانه‌ای در این خصوص نمی‌توان یافت!
نویسنده: کامیار حسینی‌پور
