فراتاب: سرانجام در کمتر از دو هفته طالبان موفق شد بدون مقاومت خاصی همه مراکز ولسوالی‌های مختلف افغانستان را تحت کنترل خود بگیرد و ساعتی پیش نیز در کابل وارد ارگ ریاست‌جمهوری شود! گویی کل ماجرا یک نمایش در صحنه‌ای به بزرگی افغانستان و با دخالت بیشتر بازیگران داخلی و خارجی بیش نبوده است!
در این بین و طی این روزهایی که شهره یکی پس از دیگری و بدون کمترین مقاومتی در برابر طالب‌ها سقوط می‌کردند و ژنرال مدعی و پرستاره‌ای نظیر عبدالرشید دوستم هم بعد از چند شکست سرانجام به ازبکستان فرار کرد، چشم امید نه فقط جامعه مدنی و زنان افغانستان بلکه همه آنها که در سراسر جهان قدرت‌گیری طالب‌ها را خطری برای حقوق بشر و ... می‌دانند به ایالت بلخ و ولسوالی «چهارکنت» بود،
جایی که یک جامعه‌شناس بیزار از سلاح، اسلحه بدست به عنوان ولسوال تا جایی که توانست دوشادوش نیروهای امنیتی و وفادارش، در برابر طالب‌ها ایستادگی و مقاومت کرد و سرانجام پیش از ظهر امروز پس از محاصره شدن از چندین سو به اسارت طالبان درآمد.
در حقیقت آخرین سنگر افغانستان نه ارگ ریاست جمهوری تحت امر اشرف غنی و عبدالله عبدالله بلکه بلندی‌های اطراف چهارکنت تحت فرمان «سلیمه مزاری» بود که با سقوطش تنها سو سوی امید همه دل‌نگرانان خاموش شد!
سلیمه مزاری از مهاجرین افغانستانی است که چهل سال پیش از امروز و دور از وطن در شهر تهران چشم به روی جهان گشود، در ایران بزرگ شد در دانشگاه خوارزمی جامعه شناسی خواند و سی ساله که شد تصمیم گرفت به وطنش بازگردد. سه سال پیش به عنوان ولسوال (فرماندار) چهارکنت در ولایت بلخ برگزیده شد. او این روزها سمبل مقاومت افغانستان در برابر طالبان بود و در حقیقت باید گفت پرونده افغانستان امروز با اسارتش بدست طالبان بسته شد کما اینکه ساعاتی پس از آن هم ارگ ریاست جمهوری به رغم ادعاهای اشرف غنی برای مقاومت بدست طالب‌ها افتاد.
نمی‌دانم آیا او تابعیت ایران را نیز دارد و یا خیر؟ اما امیدوارم حداقل نیروهای بین‌المللی که بر طالبان نفوذ و احاطه دارند مانع از تعرض به جان او و آسیب دیدنش شوند.
هرچند روزی است به غایت پرغم و سایه نومیدی نیز سترگ، اما رد برق چشمان پرامید سلیمه را در چشم یکایک دختران افغانستانی می‌توان دید، آنها برای احقاق آزادی و حقوق‌شان، شریعت طالبانی را هم پس خواهند زد!
نویسنده: اردشیر پشنگ
بازنشر این مطلب با ذکر منبع «فراتاب» بلامانع است
