فراتاب – گروه سیاسی: محمد باقر قالیباف تا پیش از انتخابات مجلس اخیر، می‌بایست مرد ناکام صندوق‎های رای می‌نامید اما اون سرانجام روز جمعه دوم اسفند به عنوان منتخب اول شهر تهران برگزیده شد، در انتخاباتی که فضای مشارکت در آن در پایین‌ترین حد خود بود و رقبای قدرتمندی نظیر علی مطهری از همین حوزه انتخابیه، از سد تایید صلاحیت شورای نگهبان نگذشته بودند. با این حال به بهانه‌ی پیروزی محمدباقر قالیباف با کسب یک میلیون و ۲۶۵ هزار و ۲۸۷ رای در انتخابات یازدهم مجلس شورای اسلامی در حوزه انتخابی تهران، ری و شمیرانات و اسلامشهر، گزارشی از تاریخچه کاندیداتوری ایشان در تمامی انتخابات از سال ۸۴ می پردازیم:

فصل اول انتخابات ریاست جمهوری 1384

محمدباقر قالیباف نخستین بار در سال ۸۴ در انتخابات ریاست جمهوری ایران وارد صحنه انتخابات شد و در اولین تجربه‌ی انتخاباتی خود با کسب ۰۷/۴ میلیون رأی، نفر چهارم این انتخابات شد و پس از محمود احمدی‌نژاد، علی اکبر هاشمی رفسنجانیو مهدی کروبی و بالاتر از چهره‌هایی نظیر مصطفی معین، علی لاریجانی و محسن مهرعلیزاده قرار گرفت.

انتخاب به عنوان شهردار تهران

اما قالیباف ناکام در شهریور ۱۳۸۴ با اجماع اعضای اصولگرای شورای شهر تهران، به سمت شهردار پایتخت انتخاب شد. وی در سال ۱۳۸۷ از طرف سایت شهرداری های جهان و تنها با رای مردم، به عنوان هشتمین شهردار برتر دنیا معرفی شد. شهردار آن زمان تهران، پیش از انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۸ گفت: «با جمع بندی شرایط موجود فعلاً داوطلب دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری نیستم.» او در فروردین ۱۳۸۸ از احتمال حضور خود در انتخابات سخن گفت اما در انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۸۸ نامزد نشد.

فصل دوم انتخابات ریاست جمهوری 1392

محمدباقر قالیباف در تاریخ ۲۱ اردیبهشت ۱۳۹۲ در انتخابات ریاست جمهوری ثبت نام کرد. وی در سخنان خود گفت: «پای دو چیز ایستاده‌ام که به طور جدی به آن ها توجه کنم؛ نخست، اجرای قانون اساسی و دوم حفظ حرمت محکومان و زندانیان» صلاحیت وی در روز ۳۱ اردیبهشت ۱۳۹۲  از سوی شورای نگهبان برای نامزدی یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری تأیید شد. وی در این رقابت با حدود شش میلیون رای، رتبه دوم را بدست آورد. حسن روحانی برنده این انتخابات، بیش از هجده میلیون رای بدست آورد. قالیباف پس از عدم موفقیت در انتخابات ریاست جمهوری، از روز ۲۶ خرداد ۱۳۹۲ به محل کارش بازگشت و مشغول فعالیت های خود در حوزه شهرداری تهران شد.

فصل سوم انتخابات ریاست جمهوری 1396

قالیباف از جمله نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری ایران در سال۱۳۹۶ بود؛ ولی افشاگری‌ها درباره‌ی پرونده‌های زمین خواری، پرونده واگذاری املاک با تخفیف های کلان و همچنین حمایت های مالی قابل توجه از مؤسسه خیریه همسرش، به اعتبار قالیباف ضربه‌های شدیدی واردکرد.برخی معتقدند او احتمالاً بهترین راه را در آن شرایط این می دانست که با فرار به جلو خود را در مقام کاندیدای ریاست‌جمهوری معرفی کند تا بتواند اصولگرایان را که هیچ چهره‌‌ای که رقیبی جدی برای حسن روحانی باشد در اختیار ندارند با خود همراه سازد. رد صلاحیت احمدی‌نژاد از کاندیداتوری انتخابات، احتمالاً فرصت خوبی برای قالیباف ایجاد کرد تا او در قد و قواره‌‌ای بالاتر از سایر کاندیداهای احتمالی اصولگرا ظاهر شود. او در سال ۱۳۸۴ پوسترهای خود را در لباس خلبانی در خیابان‌ها و معابر نصب کرده بود و در انتخابات سال ۱۳۹۲ هم کت و شلوارهای شیک را برای حضور در مجامع انتخاباتی ترجیح می‌داد. او لباس‌های ساده به سبک مدیران کلاسیک جمهوری اسلامی به تن می‌کرد و رسانه‌های هوادار او در صدد بودند تا او را در تصویر یک «مدیر جهادی» ساده‌زیست نشان دهند. بنا به برخی پیش‌بینی‌ها او در صورت کاندیداتوری انتخابات ریاست‌جمهوری با گفتمانی عاریه‌ای به میدان می آمد و تاکتیک احمدی‌نژاد را برای کسب رأی به کار می بست. قالیباف پس از ثبت‌نام در انتخابات ریاست‌جمهوری در ۲۶ فروردین ماه ۱۳۹۶ ضمن صدور بیانه‌ای دولت خود را «دولت مردم» نامید و چهار وعده به مردم داد. او ادعا کرد که در یک دوره چهار ساله با انقلابی اقتصادی درآمد کشور را دو و نیم برابر افزایش خواهد داد، ۵ میلیون شغل ایجاد خواهد نمود و نظام مالیاتی را به نفع ۹۶ درصد مردم تغییر خواهد داد و وعده داد برنامه‌ای مدون و دقیق برای حل مشکلات فوری قشرها کم درآمد اجرا کند.

هر چهار وعده از نگاه اقتصاددانان پوپولیستی بود. چون همه می‌دانستند این وعده‌ها با ظرفیت اقتصاد ایران با درآمدهای نفتی که محدود است و قیمت‌هایی جهانی که نوسان دارد، قابل اجرا نیست.

پس از این اظهار نظر، اقتصاددانان فراوانی شروع به ایراد گرفتن از این جمله کردند. یکی از اولین واکنش‌ها به وعده‌های انتخاباتی قالیباف، دکتر حامد قدوسی استادیار اقتصاد مالی دانشگاه استیونز نیویورک، بیان کردند: طبق تخمین‌های موجود، سهم «ارتقاء بهره‌وری» از رشد اقتصادی در چهار دهه گذشته «تقریباً صفر» بوده ‌است و در بهترین حالت شاید بتوان سهم این عامل در رشد را به ۲ درصد رساند. می‌ماند ۱۶ درصد دیگر که باید از طریق تشکیل سرمایه و افزایش عرضه نیروی کار تأمین شود. نیروی کار هم که بیکاری بالایی دارد و به نظر نمی‌رسد ظرفیت چندانی برای «عرضه جدید نیروی ماهر» در کشور باشد که استفاده نشده باشد.

پس از این انتقادات، آقای قالیباف در روز ۳۰ فروردین ۱۳۹۶ در مصاحبه‌ای با خبرگزاری تسنیم،در جواب به این شبهات اعلام کرد که: «اگر نمی‌توانستم درآمد کشور را ۲٫۵ برابر کنم اصلاً کاندیدا نمی‌شدم»، در ادامه هم افزود که «مهمترین برنامه من برای دولت آینده «انقلاب اقتصادی» در راستای تحقق برابری اجتماعی است». در تاریخ ۳۱ فروردین ۱۳۹۶ صلاحیت محمد باقر قالیباف نزد شورای نگهبان احراز شد.

قالیباف در این دوره با رویکردی متفاوت از دو دوره پیشین در تبلیغات، قشرهای فقیر و مستضعف جامعه را هدف قرار داد و با تقسیم جامعه به دو گروه ۴ درصدی و ۹۶ درصدی مدعی حمایت از اکثریت محروم جامعه در مقابل ۴ درصدی‌های رانت خوار و برخوردار جامعه شد. وی در مناظره‌های انتخاباتی بسیار تهاجمی ظاهر شد و در موارد متعدد اقدام به افشاگریهایی علیه حسن روحانی و اسحاق جهانگیری از کاندیداهای رقیب خود پرداخت. وی سرانجام در ۲۵ اردیبهشت ۱۳۹۶ با توجه به روند نزولی خود در نظرسنجی‌های انتخاباتی با صدور بیانه‌ای در حمایت از ابراهیم رئیسی از نامزدی ریاست جمهوری انصراف داد.

فصل چهارم انتخابات مجلس یازدهم شورای اسلامی

محمدباقر قالیباف سرانجام در انتخابات یازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی و در زمانی که بیش از یک میلیون 841 هزار و 891 نفر در تهران پای صندوق‌های رای آمدند با کسب یک میلیون و ۲۶۵ هزار و ۲۸۷ رای و کسب ۷۲ درصد آرا، به عنوان نفر اول از حوزه انتخابیه تهران، ری، شمیرانات و اسلامشهر از استان تهران انتخاب گردد و پیروز یکی از انتخابات بعد از سه دوره شکست شود.

گزارش از فاطمه جعفربیگ

بازنشر این مطلب با ذکر منبع «فراتاب» بلامانع است.