امروزه غالب مخاطبان سینما باور دارند که فیلمی که رضا عطاران، حمید فرخنژاد و امین حیایی در آن بازی می کنند بلاشک خنده دار و طنز است؛ البته که این قاعده در خصوص فیلم خانم یایا صدق نمیکند. چرا که نه به بازیگران بلکه باید به کارگردان توجه داشت.
«تانگوی شیطان» غایت تکامل چیزی است که از آن تحت عنوان «سینمای هنری» یاد می‌کنن، همچون «مالیخولیا»ی فون‌تریه، «تانگوی شیطان» تار تماشاگر را در همان سکانس نخستین میخکوب می‌کند.
از روز 20 آبان ماه توسط گروه رسانه ای فراتاب برگزار می شود:
مشهور است که «دو پادشه در یک اقلیم نگنجند» اما به نظر می رسد در دوره سلطنت فتحعلیشاه، ولیعهد او بدون آنکه حساسیت پدر را برانگیزد، از اهمیت یک پادشاه در محدوده قلمرو ایران برخوردار بود. عباس میرزا شاهزاده ای است که علی رغم شکست در جنگ این بخت را داشت تا به
مراسم اسکار هر ساله جوایز خود را به بهترین فیلم های سینمای آمریکا اعطاء می کند اما این مراسم با وجود بخشی به نام بهترین فیلم خارجی زبان تا حدی از یک مراسم آمریکایی تبدیل به مراسمی بین المللی شده و باعث جذابیت این رویداد هنری برای غیرآمریکاییان شده است
او روایی تیزبینی است که همه‌ی حوادث را با جزئیات دقیق مشاهده و در روح و جانش ضبط می‌کند، سپس در خلوت خویش اشعاری را می سراید که بی تردید بخشی از حافظه‌ی تاریخی سرزمین ایران است .
روایت مرگ و محتوای خشونت‌آمیز آن در شعرهای داوودزاده‌فر روایتی متفاوت است متفاوت از آن جهت که شاعر، مرگ را غالبا از دو منظر به تصویر معنایی کشانده است: 1) مرگ از دریچۀ نگاه شخصی 2) مرگ از دریچۀ نگاه جهانی
گزارش فراتاب از استقبال پرشور تهرانیها از شب فرهنگی کرمانشاه:
ما فیلم های کوبریک را تماشا و گوش می کنیم، ماجراها تمام می شوند اما آنها دو پهلو و مبهم باقی می مانند. برعهده ماست که درباره فیلم ها فکر کنیم و بر اساس نظام ارزشی و تجربه خود تفسیرشان کنیم و سپس نتیجه بگیریم.
